به گزارش خبرنگار مهر، قطار حومه ای از جمله وسایل حمل و نقل ریلی است که عموما شهرهای اقماری را به شهر مادر متصل می‌کند و به دلیل شرایط خاص مانند سرویس دهی مستمر در طول روز، فواصل ایستگاهی، سطح خدمات و نوع مسافران دارای جایگاه خاصی در مودهای حمل و نقل ریلی است؛ به طوریکه در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا، عمده مسافران با هدف اشتغال و تحصیل از آن بهره می‌گیرند.
بررسی روند شکل گیری و فعالیت این حوزه از شقوق حمل ونقلی در کشورهای پیشرو در زمینه حمل و نقل ریلی شامل (مترویی، حومه ای و بین شهری) نشان می‌دهد که این کشورها با منطق حاکم بر توسعه و مدیریت، راه آهن‌های ملی خود را متولی راه اندازی و ایجاد این حوزه کرده‌اند و چنین روندی در کشورهایی مانند فرانسه، اسپانیا، بلژیک، آلمان و ایتالیا قابل مشاهده است.
براساس مستندات موجود، در کشور فرانسه خطوط حومه‌ای با نام( RER) شناخته شده و متولی توسعه، راه اندازی و بهره برداری از آن راه آهن ملی فرانسه (شرکت SNCF) است و در کشور اسپانیا خطوط حومه‌ای با نام سرکانیاس شناخته شده و متولی آن، راه آهن ملی اسپانیا شرکت( RENFE ) است.
از سوی دیگر در کشور بلژیک نیز خطوط حومه ای با عنوان( RER )شناخته شده و متولی آن راه آهن ملی بلژیک( SNCB ) است و در کشورهای آلمان و ایتالیا نیز متولی سیستم حمل و نقل حومه ای آنها، راه آهن ملی این کشورها است.
این گزارش می افزاید: اما با وجود نوع نگاه کشورهای پیشرفته دنیا، تصویرسازی‌های شکل گرفته در مورد قطارهای حومه‌ای در ایران، روندی کاملا متفاوت با این کشورهای پیشرو در حوزه حمل ونقل ریلی دارد و همین تفاوت مسئله‌ای شده تا کارشناسان و منتقدان این حوزه، نسبت به وجود این نگاه عکس العمل نشان داده و نکات قابل توجهی را گوشزد کنند.
این تحلیلگران معتقدند برنامه حرکت در بازه زمانی ۱۶ تا ۱۸ ساعته، حجم جابجایی بالا مسافر و حداقل بودن میزان تاخیرها موجب شده تا قطارهای حومه‌ای نسبت به راه‌آهن شباهت بیشتری به مترو داشته باشد اما همین ویژگی‌ها در کنار لزوم هماهنگی زمانبندی با سیستم درون شهری اقتضا می‌کند تا شركت یا تشكیلاتی زیر نظر راه آهن صرفا به موضوع قطارهای حومه ای (فارغ از سایر قطارهای مسافری و فارغ از دغدغه قطارهای باری و مشكلات زیربنایی) بپردازد.
این کارشناسان با در نظر گرفتن روند کشورهای پیشرفته بر این باورند که ساختار توسعه و بهره‌برداری از سیستم حمل و نقل حومه‌ای در دنیا نشان می‌دهد که این کشورها برای ارائه خدمات‌رسانی حومه‌ای به جای کنار گذاشتن راه‌آهن‌های ملی با ایجاد ظرفیت در آنها و تعریف حمل و نقل حومه‌ای، متمایز از حمل ونقل ریلی بین شهری، اقدام به برنامه‌ریزی و توسعه در قالب راه‌آهن‌های ملی کرده‌اند و به تناسب این موضوع در مسیر توسعه گام برداشته اند و همین موضوع می‌تواند، عاملی باشد تا موجب شود دست اندرکاران و تصمیم گیران این حوزه در راستای تامین منافع ملی گام برداشته و به جای هرگونه سنگ اندازی، راه را برای ارایه خدمات بهتر و مطلوب تر به مردم هموار کنند.
